Władysław Staszewski

Aktor. Od 1928 występował m. in. w Łodzi, Krakowie, Wilnie i Lwowie. W latach 1940-41 występował w Grodnie i Białymstoku. W 1942 przedostał się do Warszawy, gdzie m.in. pracował jako kelner w kawiarni "U Aktorów". Walczył w powstaniu warszawskim, po upadku którego został wywieziony do obozu w Bergen-Belsen. W 1945 zaczął występować w kierowanym przez Leona Schillera teatrze obozowym w Lingen. Po powrocie do kraju w sezonie 1945/46 należał do zespołu teatru jeleniogórskiego. W 1946 przeniósł się do Łodzi i zaczął występować w Teatrze Wojska Polskiego. Z powodu choroby (gruźlica gardła) musiał się na dwa lata wycofać ze sceny. Do łódzkiego teatru wrócił w sezonie 1948/49. W sezonie 1949/50 występował w Teatrze Współczesnym w Warszawie, w sezonie 1950/51 we wrocławskich Teatrach Dramatycznych, w latach 1951-1953 w Teatrze Ateneum w Warszawie, potem (1956-58) w Teatrze Polskim. Swoje ostatnie role teatralne zagrał w latach 1958-59 w warszawskim Teatrze Powszechnym. Był członkiem Zarządu Głównego SPATiF. Był odznaczony m. in. Krzyżem Partyzanckim, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem za Warszawę i Medalem X-lecia. [FilmPolski]