Pan Twardowski (1936)

"Pan Twardowski" w reżyserii Henryka Szaro był drugą, po nakręconej w 1921 r. przez Witolda Biegańskiego, wersją legendy ludowej o sprytnym szlachcicu, który przechytrzył diabła. Akcja filmu toczy się w XVI w. Szlachcic Twardowski pędzi spokojny żywot w swych dobrach, uczciwie i sprawiedliwie traktując swoich poddanych. Pewnej nocy, podczas burzy, w jego dworze zjawia się wysłannik piekieł i roztacza przed nim uroki światowego życia. Za jego namową Twardowski udaje się do Krakowa, do alchemika Marcina, który - według czarcich zapewnień - da szlachcicowi moc panowania nad światem i pomoże zgłębić tajemnicę życia i śmierci. W Krakowie Twardowski poznaje też piękna Netę, żądną bogactw szlachciankę, i zakochuje się w niej. Neta zgadza się go poślubić pod warunkiem, że obsypie ją złotem.