Βαβυλωνία (1970)

Σε ένα πανδοχείο στο Ναύπλιο, πρωτεύουσα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, ένας Ανατολίτης, ένας Μωραΐτης, ένας Χιώτης, ένας Κρητικός, ένας Αρβανίτης, ένας Κύπριος κι ένας λογιότατος γιορτάζουν την είδηση της καταστροφής του τουρκο-αιγυπτιακού στόλου στο Ναυαρίνο. Η ασυνεννοησία όμως που προκαλούν οι διάφορες τοπικές διάλεκτοί τους θα πυροδοτήσει μια σειρά παρεξηγήσεων που θα κορυφωθούν με τον τραυματισμό του Κρητικού από τον Αρβανίτη. Η κατάσταση θα περιπλακεί ακόμα περισσότερο όταν ο Επτανήσιος αστυνόμος της πόλης, χρησιμοποιώντας κι αυτός το δικό του γλωσσικό ιδίωμα, αναλαμβάνει να εξακριβώσει αν ο τραυματισμός ήταν ατύχημα ή προμελετημένος.